Zdrowie psychiczne i mniejszości seksualne
Społeczna presja, by dostosować się do konwencjonalnych standardów i poczucie odmienności od reszty rzeszy, są dla wielu z nas źródłem znacznego stresu. Niezależnie od tego, czy jest to pochodzenie etniczne, płeć, tożsamość seksualna, czy jakakolwiek kombinacja tych rzeczy, ci z nas, którzy są sklasyfikowani jako „mniejszości”, często odczuwają stresującą presję dostosowania się. I nic dziwnego. Dopiero w 2015 roku sędzia federalny orzekł, że ustawa o prawach obywatelskich z 1964 roku chroni mniejszości seksualne przed dyskryminacją w zatrudnieniu. W 31 stanach USA nadal nie istnieje prawo chroniące zatrudnienie osób, które identyfikują się jako osoby transpłciowe.
Dyskryminacja zawodowa to tylko jeden mały przykład sytuacji, która może powodować stres u osoby z mniejszości seksualnej: problemy związane z rodzicielstwem, rodziną, szkołą i komfortem w przestrzeni publicznej mogą powodować stresujące sytuacje. Nie ma zbyt wielu danych na temat bezpośredniego wpływu seksualności mniejszości na zdrowie psychiczne, ale liczba dostępnych badań powoli rośnie. Dwa opublikowane niedawno przeglądy systematyczne dokumentują psychologiczne skutki bycia mniejszością seksualną w dzisiejszym społeczeństwie amerykańskim. Pierwszym z nich był systematyczny przegląd opublikowany w American Journal of Public Health w 2016 r., który potwierdził coś, co większość z nas już wiedziała: że mniejszości seksualne częściej podejmują próby samobójcze w swoim życiu. Badanie było dość duże i reprezentatywne: przeanalizowano dane z 30 innych badań obejmujących łącznie ponad 21 000 dorosłych mniejszości seksualnych.
Po przetworzeniu i zbadaniu danych okazało się, że aż 20%, czyli co piąty dorosły przedstawiciel mniejszości seksualnych, próbował w pewnym momencie popełnić samobójstwo. Dla porównania około 4% ogólnej populacji podejmuje próby samobójcze. Drugi przegląd, opublikowany w 2015 roku w International Review of Psychology, ujawnił znacznie wyższy wskaźnik depresji wśród osób, które zidentyfikowały się jako lesbijki, geje lub osoby biseksualne, niż wśród osób, które zidentyfikowały jako heteroseksualne. Im młodszy respondent, tym większa szansa na depresję. Raport ten zawiera przegląd 199 różnych badań dotyczących zdrowia psychicznego mniejszości seksualnych w porównaniu z osobami heteroseksualnymi. Dziewięćdziesiąt osiem procent badań wykazało, że ludzie, którzy nie identyfikują się jako hetero, są bardziej narażeni na depresję i samobójstwo.
Podobnie badania wykazały, że osoby nieheteroseksualne były bardziej narażone na zaburzenia lękowe i częściej uzależniały się od narkotyków i alkoholu niż osoby heteroseksualne. Ta informacja nie wydaje się nowa. Jedyną różnicą jest to, że dowody są wyraźniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Piętno związane z byciem mniejszością seksualną, a także dyskryminacja, dezaprobata rodziny, odrzucenie społeczne i groźba przemocy to czynniki, które mogą przyczynić się do problemów ze zdrowiem psychicznym. Janis Whitlock, naukowiec z Bronfenbrenner Center for Translational Research i dyrektor Cornell Research Program on Self-Injury and Recovery, powiedziała, co następuje: „Coraz wyraźniej widać, że orientacja seksualna i tożsamość są ważnymi czynnikami w zrozumieniu zdrowia i innych -bycie wyników. Chociaż przyczyny tego są niejasne, wrażliwość na relacje między nimi ma kluczowe znaczenie dla ochrony wrażliwych osób i populacji”. Amerykańskie Centrum Kontroli Chorób dostrzegło problem i sponsoruje badania i programy mające na celu rozwiązanie tego problemu, w tym szkolenia dla nauczycieli, kluby szkolne dla uczniów z mniejszości seksualnych oraz nauczanie w klasach na temat orientacji seksualnej.
Przesłanie do domu jest niezwykle jasne: mniejszości seksualne i osoby kwestionujące swoją seksualność częściej cierpią na problemy ze zdrowiem psychicznym niż ogół społeczeństwa. Dowody te wymagają nowego podejścia do tego, w jaki sposób nasze społeczeństwo odpowiada na wyzwania i potrzeby lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych.
